Met de economische crisis is ook de vraag opgekomen hoe we onze economie vanaf nu gaan vormgeven. Maar door alle bezuinigingen blijft het bedenken van structurele oplossingen voor alle problemen vaak nog liggen. Terwijl dit volgens Jan Jonker juist de tijd is om na te denken over nieuwe business modellen. In dit artikel beschrijft hij deze modellen en vijf transitielijnen langs welke deze veranderingen gaan plaastvinden.
In deze editie komen verschillende ideeën aan bod die zijn ontstaan door de financiële crisis. De crisis zorgt niet alleen voor een ommekeer op gebieden zoals duurzaamheid en economie, maar ook voor veranderingen in ons denken over het systeem. In dit artikel zet Arjen Siegmann uiteen hoe de financiële crisis de democratie ondermijnt.
In 2008 ontwikkelden computerprogrammeurs uit de anarchistische hoek in reactie op de crisis een financiële innovatie: de Bitcoin.
Is dit de toekomst: een maatschappij zonder fysieke munten en bankbiljetten en zonder instituten als banken? Gaan we betalen met digitale valuta die puur uit software bestaan, binnen een elektronische geldsysteem waarmee we -zonder de tussenkomst van banken – via internet transacties kunnen verrichten?
In dit artikel bespreekt Sjors van Heuveln het ontstaan, de risico’s en de toekomst van digitale valuta zoals Bitcoin.
Het ontwikkelingsbeleid dat wij kennen is voornamelijk gericht op het nastreven van economische welvaart. De aanname hierbij is dat onze levensstandaard hiermee vanzelf zal verbeteren. Deze ontwikkelingsstrategie bleek gunstig voor de economie, maar is ten koste gegaan van natuurlijke grondstoffen, ecosystemen en samenlevingsverbanden.
Ontwikkelingseconoom en filosoof Amartya Sen schetst een nieuwe visie op ontwikkeling waarbij het nastreven van vrijheid centraal staat. In deze benadering is er meer aandacht voor de samenhang tussen de economie, machtsverhoudingen, cultuur en de leefomgeving.
In deze column vertelt een anonieme UvA-studente haar persoonlijke verhaal over hoe zij omging met het krijgen van een DSM-diagnose. Hoe is het om de diagnoses ‘zware depressie’ en ‘angststoornis in de richting van een sociale fobie’ te krijgen? Zorgt dit voor een stigma, of helpen de diagnoses juist met het herstel?
De DSM helpt de psychiater op twee vlakken: intern en extern. Extern is de DSM een goed hulpmiddel om verantwoording af te leggen ten opzichte van de maatschappij, de zorgverzekeraars en de belastingbetaler over de behandeling en het recht op de behandeling die wordt gebruikt. Dit is slechts een administratieve functie. Belangrijker is misschien nog wel, hoe ik het noem, de interne functie. Het gebruik van de DSM door de psychiater als handleiding om, naast een uitgebreid psychiatrisch onderzoek, meer inzicht te krijgen in de complexiteit van de psychische afwijking en het kunnen stellen van een goede diagnose en het vinden van een passende behandeling. Dit is een conclusie die ik trek na een interview met psychiater en hoogleraar Jan Swinkels.
Over het classificeren van psychiatrische klachten wordt stevig gediscussieerd. In dit artikel worden enkele van de belangrijkste punten uit deze discussie kritisch bekeken aan de hand van de Autistisch Spectrum Stoornis (ASS). Ook worden enkele veranderingen die voor deze stoornis voor de DSM-5 gepland staan besproken
Om de betrouwbaarheid van diagnoses te vergroten is er een algemeen geldend classificatiemodel geïntroduceerd: de DSM. Jan Derksen laat zien waarom dit model tekortschiet bij het diagnosticeren van psychische aandoeningen. Naar zijn mening leidt de classificatie van psychische stoornissen aan de hand van symptomen tot een verschraling van het begrijpen van de dieperliggende oorzaken die ten grondslag liggen aan de stoornissen. Daarom roept Derksen op tot erkenning van de noodzaak van onderliggende theorieën voor het begrijpen, verklaren en behandelen van psychische stoornissen, en betoogt waarom juist de psychotherapeut hierbij een belangrijke rol speelt.
De geestelijke gezondheidszorg heeft sinds het verschijnen van de eerste DSM in 1952 een groot aantal veranderingen ondergaan. Deze vinden hun weerslag in de herziende versies. In de loop der jaren is de DSM ook steeds meer bepalend geworden voor de alledaagse praktijk. Volgens critici is er sprake van toenemende invloed en belangenverstrengeling van de farmaceutische industrie en zorgverzekeraars bij de ontwikkeling en het gebruik van de DSM. Dit artikel biedt een overzicht van deze ontwikkelingen en gaat in op de betekenis hiervan voor de praktijk.
Forensisch onderzoek is ongetwijfeld de meest bekende en populaire vorm van interdisciplinair onderzoek, wat onder andere komt door misdaadseries op televisie zoals Baantjer en CSI.
In deze column gaat Jan Koeleman in op de interdisciplinaire kanten van de forensische wetenschap. Koeleman is derdejaarsstudent Psychobiologie aan de Universiteit van Amsterdam.